Podczas sesji Rady Gminy w Siennicy Różanej 23 czerwca 2022 roku złożono podziękowanie Andrzejowi Misiurze, dyrektorowi Centrum Kultury w Siennicy Różanej za ćwierć wieku pracy na rzecz gminy Siennica Różana. Przypomnijmy, że Andrzej Misiura pełnił funkcję dyrektora CK przez dwie dekady oraz (w międzyczasie) przez 5 lat współtworzył Teatr Pokoleń. Łącznie 25 lat!
Dyrektor w kilku słowach zwrócił się do społeczności siennickiej.
Panie Wójcie,
Wysoka Rado,
Szanowni Zebrani!
Chciałbym złożyć na państwa ręce serdeczne podziękowania za współpracę w ciągu ponad dwóch dziesięcioleci mojej działalności w dziedzinie upowszechniania kultury na terenie ziemi siennickiej. To za Waszym pośrednictwem zwracam się dzisiaj do wszystkich, których miałem zaszczyt spotkać i współdziałać, początkowo w latach osiemdziesiątych i obecnie. Niektórzy z tych animatorów i twórców kultury, samorządowców oraz pracowników znalazło miejsce na kartach wspomnień, a większość pozostaje w domowym zaciszu, więc forum Rady Gminy będzie najwłaściwszym miejscem gdzie mogę wyrazić i przekazać wszystkim swoją wdzięczność.
Po raz pierwszy na ziemię siennicką trafiłem przypadkiem i to na całą dekadę. Na kolejną dekadę Opatrzność sprowadziła mnie pod koniec mojej pracy zawodowej. Otrzymałem możliwość zrealizowania niedokończonych przedsięwzięć. Powstała obszerna dokumentacja lokalnej twórczości plastycznej, literackiej, teatralnej i muzycznej. Zapisane zostały przy tym i upamiętnione dzieje zespołów artystycznych oraz ich twórców. Najbardziej wartościowe materiały opublikowane zostały w 49 wydaniach Czasopisma Społeczno-Kulturalnego „Ziarno” oraz na kartach 32 książek. Łącznie ukazało się 81 wydawnictw, które statystycznie publikowane były raz na kwartał. Nie wliczam do tego pierwszych tomów kroniki GOK-u, 10 scenariuszy teatralnych i wielu opracowań (jak np. szczegółowa lista poległych, plakaty i foldery wystaw) oraz wydarzeń jak spotkania, imprezy, koncerty, spektakle, konkursy itd. Książki ukazywały się m.in. w rozpoznawalnej przez środowiska literackie – siennickiej serii Biblioteka „Ziarna”. Wernisaże i wystawy regularnie prezentowała Galeria Twórczości Plastycznej „Maestro” (dawniej Galeria Spirala).
Tytułem uzupełnienia warto dodać, że rozpoczęte zostały prace nad przygotowaniem kolejnych książek: antologii piosenki i satyry ziemi siennickiej oraz kilku tomów wierszy zebranych autorstwa m.in. Krystyny Winiarczyk i ks. Edwarda Wolskiego.
Gmina Siennica Różana jest kolebką twórczości artystycznej. Obok chórów, teatru, zespołów tańca, kapeli ludowej z sentymentem wspominam podczas mojej kadencji np. odrodzenie Chóru Męskiego „ECHO” pod dyrekcją Edwarda Kaznowskiego, powstanie Kapeli Obejściowej „Czarny Salceson”, Teatru Pokoleń, grup literackich, plastycznych, rękodzielniczych i innych. Do imprez, które doczekały się wielu edycji należą konkursy walentynkowe, literackie w tym 10 edycji Konkursu Poetyckiego „Ziarno”, kiermasze świąteczne, Festiwal Siennickich Smaków, Wakacyjna Akademia Kultury i inne.
Szanowni Państwo, praca zawsze sprawiała mi wiele przyjemności, ponieważ od początku była pasją mojego życia. Nawet jeżeli zakłócały ją cudze ambicje, to jednak stanowiły one tylko margines wielu dobrych relacji, zdarzeń i przedsięwzięć. Starałem się obiektywnie oceniać sytuację i zachować własne zdanie traktując wszystkich z należnym szacunkiem dla dobra wykonywanej pracy. Dlatego dzisiaj mogę każdemu ze spokojem spojrzeć w oczy.
Ponadto dziękuję serdecznie za współpracę Kołom Gospodyń Wiejskich, jednostkom OSP, sołtysom, radnym, kombatantom, Stowarzyszeniu Miłośników Ziemi Siennickiej, Uniwersytetowi Trzeciego Wieku, Przedszkolu i Szkole Podstawowej im Synów Pułku w Siennicy Różanej, Zespołowi Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego za aktywną współpracę oraz wszystkim instytucjom, które wspierały działalność Centrum Kultury. Dziękuję członkom wszystkich zespołów artystycznych i twórcom szeroko pojętej kultury. Wdzięczny jestem dawnym i aktualnym pracownikom gminnych placówek kultury i Urzędu Gminy których spotkałem na przestrzeni mojej całej pracy zawodowej i z którymi dzieliłem rozmaite trudy. Dziękuję przyjaciołom wspierającym mnie w pro-wadzeniu teatru, publikacji czasopisma „Ziarno”, książek i szeregu innych działań. Nie zapominam o Tomaszu Siennickim, prof. Edwardzie Wierzchosiu, Wiesławie Domańskim, Jacku Poletyło i wielu innych pasjonatach historii, lokalnych dziejów i kultury rozrzuconych po odległych miastach kraju.
Dziękuję Państwu!
Andrzej David Misiura
